Στέλιος Μανωλάς – (1979/1998)

Πιθανώς ο καλύτερος έλληνας κεντρικός αμυντικός όλων των εποχών, μια από τις μεγαλύτερες “σημαίες” στην ιστορία της ΑΕΚ και ο μοναδικός παίκτης τέτοιου επιπέδου στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μας που δεν άλλαξε ποτέ φανέλα στην καριέρα του. Αποτελεί τον 2ο σε συμμετοχές στην Α’ Εθνική ποδοσφαιριστή στην ιστορία της ομάδας (πίσω από τον Μίμη Παπαιωάννου) και τον 1ο σε συμμετοχές σε συνολικά επίσημα ματς (590 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις).
Γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1961 στη Νάξο και ξεκίνησε από τις ακαδημίες της ΑΕΚ το 1976, σε ηλικία μόλις 15 ετών. Αργότερα έγινε επαγγελματίας, προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα κι έκανε ντεμπούτο στις 24/2/1980 σε ένα εκτός έδρας 1-1 εναντίον της Καστοριάς. Αρχικά ξεκίνησε ως δεξιός μπακ, αλλά σύντομα καθιερώθηκε στο κέντρο της άμυνας (στο μεγαλύτερο διάστημα της πορείας του φορώντας τον αγαπημένο του αριθμό 4 στην πλάτη).
Δεν άργησε να ξεδιπλώσει το σπάνιο ταλέντο του, ενώ με πολλή δουλειά βελτιωνόταν όλο και περισσότερο στην καριέρα του. Οξυδερκής αμυντικός, με σωστές τοποθετήσεις και πολύ έγκαιρες επεμβάσεις, ψηλός, αλτικός, δυνατός, γρήγορος αλλά και αρκετά τεχνίτης για την θέση, ηγέτης και καθοδηγητής της άμυνας αλλά και ολόκληρης της ομάδας, έντονα παθιασμένος στο παιχνίδι και με συνεισφορά και στο επιθετικό κομμάτι (οργάνωση του παιχνιδιού, αλλά και συνεισφορά σε γκολ -με κεφαλιές, σουτ, ακόμα και φάουλ-), αποτέλεσε έναν ολοκληρωμένο κεντρικό αμυντικό. Σχεδόν καθ´όλη την διάρκεια της πορείας του αποτέλεσε έναν από τους ποιοτικότερους παίκτες κι έναν εκ των φυσικών ηγετών της ΑΕΚ. Πρόσφερε τα μέγιστα στην κατάκτηση πολλών τίτλων, ενώ ήταν μαζί με τον Τόνι Σαβέβσκι οι βασικοί “πυλώνες” στους οποίους στηρίχθηκε η μεγάλη ΑΕΚ της δεκαετίας του ’90. Παρά τις προτάσεις που δέχτηκε και παρότι πολλές φορές φάνηκε να βρίσκεται κοντά στην απόφαση να φύγει από την ομάδα, τελικά πάντα παρέμενε πιστός στην κιτρινόμαυρη φανέλα.
Αμέτρητες οι μεγάλες του εμφανίσεις και οι σημαντικές του στιγμές για να ξεχωρίσει κανείς κάποιες. Σημαντικό πάντως highlight στην καριέρα του αποτελεί η απόκρουση με κεφαλιά πάνω στην γραμμή, μετά από κεφαλιά του Ντέταρι, στο ματς ΟΣΦΠ-ΑΕΚ 0-1 στις 7/5/1989 στο ΟΑΚΑ, αγώνα που ουσιαστικά έδωσε το πρωτάθλημα στην “Ένωση”. Ο Ντέταρι είχε ήδη αρχίζει να πανηγυρίζει μην περιμένοντας την φοβερή αντίδραση του έλληνα αμυντικού (https://m.youtube.com/watch?v=7_oLZfJJDuA). Δεν έλλειψαν και οι έντονες στιγμές μέσα στα γήπεδα λόγω του μεγάλου πάθους του. Αρκετές φορές στην καριέρα του αποβλήθηκε, ενώ έντονες στις μνήμες του κόσμου είναι οι στιγμές που έπιασε τον Νινιάδη του Ολυμπιακού από… τον λαιμό (σε ματς κυπέλλου του 1996 https://m.youtube.com/watch?v=AZX1M9CUAUk) ή που έσκιζε το μανίκι του διαιτητή Μπάκα (στον τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναικό το 1995).
Ιδιόρρυθμος και παρορμητικός σαν χαρακτήρας δεν δίσταζε να έρθει σε σύγκρουση με οποιονδήποτε, ακόμα και με τον κόσμο που τον υπεραγαπούσε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν έβγαλε εκνευρισμένος την φανέλα, όταν οπαδοί της ομάδας έβριζαν εν χορώ τον Μιχάλη Τροχανά στον ημιτελικό κυπέλλου του 1996, ΑΕΚ-Αθηναικός 5-0. “Δεν το έκανα για σένα, αλλά για την ΑΕΚ”, είπε μετά στον Τροχανά. Αρνητικές περίοδοι στην καριέρα του οι εποχές που δυσαρεστημένος με πρόσωπα και καταστάσεις (κυρίως στο διοικητικό κομμάτι) της ομάδας απείχε από προετοιμασίες λέγοντας πως θα σταματήσει το ποδόσφαιρο και θα ασχοληθεί με το ψάρεμα στην αγαπημένη του Νάξο. Τελικά πάντοτε οι υπεύθυνοι της ομάδας τον έπειθαν να επιστρέψει. Μοναδική μικρο-εξαίρεση η τελευταία του σεζόν, όταν -πράγματι- σταμάτησε για αρκετούς μήνες δυσαρεστημένος με τον Τροχανά και τελικά επέστρεψε αργότερα (με την ENIC πλέον μεγαλομέτοχο) για να κλείσει την καριέρα του στο τέλος της σεζόν. Τελευταίο του ματς ήταν στις 17/5/1998 όταν σε ένα βροχερό απόγευμα στη Ν.Φιλαδέλφεια και σε ματς με την Skoda Ξάνθη (ΑΕΚ-Skoda Ξάνθη 2-0), αποχαιρέτησε μέσα σε αποθέωση τον κόσμο της ΑΕΚ, κρατώντας στα χέρια του τους δύο γιους του.
Με την ΑΕΚ είχε συνολικά 447 συμμετοχές και 34 γκολ για το πρωτάθλημα (για μεγάλες περιόδους διετέλεσε κι αρχηγός της ομάδας) και κατέκτησε ως επαγγελματίας 5 πρωταθλήματα (1979,1989,1992,1993,1994), 3 κύπελλα (1983,1996,1997), 2 Super Cup (1989,1996) κι 1 League Cup (1990). Στην εθνική ομάδα ήταν βασικό κι αναντικατάστατο στέλεχος με 71 συμμετοχές κι 6 γκολ, ενώ αγωνίστηκε και στο μουντιάλ του 1994.
Μετά το τέλος της τεράστιας καριέρας του έμεινε κατά περιόδους κοντά στο ποδόσφαιρο. Ασχολήθηκε με την προπονητική και διετέλεσε προπονητής της εθνικής ελπίδων κι αργότερα της Νίκης Βόλου, ενώ για κάποιους μήνες της σεζόν 2008/2009 εργάστηκε ως τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ. Αρκετά συχνά συμμετέχει και σε εκδηλώσεις των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της “Ενωσης”.
Δυσαρέσκεια και “γκρίνια” εναντίον του Στέλιου Μανωλά προκάλεσε σε μεγάλη μερίδα των φίλων της ΑΕΚ η απόφαση του ανηψιού του, Κώστα Μανωλά, να συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό, αφότου έφυγε απο την ΑΕΚ (το καλοκαίρι του 2012). Κι αυτό διότι ο Στέλιος Μανωλάς είχε εκείνη την περίοδο ρόλο μάνατζερ του ανηψιού του και γενικότερα θεωρούνταν ο άνθρωπος που τον συμβούλευε πολύ σε κάθε βήμα στην καριέρα του. Πάντως ο ίδιος ο Στέλιος Μανωλάς είχε ισχυριστεί μέσω δηλώσεών του ότι δεν είχε καμία συμμετοχή στην συγκεκριμένη απόφαση του ανηψιού του.
Τον Ιούνιο του 2014 ο Στέλιος Μανωλάς επέστρεψε στην οικογένεια της ΑΕΚ ως προπονητής στις ακαδημίες της “Ένωσης” (στην ομάδα Κ-20). Τον Οκτώβριο του 2015 και στο μεσοδιάστημα μεταξύ της παραίτησης Δέλλα και της πρόσληψης Πογιέτ διετέλεσε για κάποιους αγώνες υπηρεσιακός προπονητής της πρώτης ομάδας. Στην συνέχεια επέστρεψε στην ομάδα Κ-20. Τον Απρίλιο του 2016 (και μετά την φυγή Πογιέτ) ανέλαβε και πάλι την πρώτη ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν. Μάλιστα στις 17/5/2016 κατέκτησε ως πρώτος προπονητής της ομάδας το κύπελλο Ελλάδας (νίκη με 1-2 στον τελικό του ΟΑΚΑ  επί του Ολυμπιακού). Έγινε έτσι μετά τους Νεγρεπόντη, Τζανετή, Μπάγεβιτς και Ραβούση ο 5ος άνθρωπος στην ιστορία της ΑΕΚ που κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας ως παίκτης αλλά και ως προπονητής της ομάδας.

Το καλοκαίρι του 2016 επέστρεψε στην θέση του προπονητή της ομάδας Κ-20 της ΑΕΚ. Αναγκάστηκε (ουσιαστικά) να παραιτηθεί από την θέση αυτή τον Οκτώβριο του 2016 κι αφού πλέον είχαν ακουστεί στην τηλεοπτική εκπομπή “ΔΙΚΗ στον ΣΚΑΙ” συνομιλίες του (που είχαν γίνει τον Ιούνιο του 2012 με τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της ΠΑΕ Ολυμπιακός Γιάννη Βρέντζο), όπου πλέον φαινόταν ξεκάθαρα ότι ο Στέλιος Μανωλάς είχε μεγάλη και άμεση συμμετοχή στην μεταγραφή τον ανηψιού του Κώστα στον ΟΣΦΠ…