Γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1985 στην Αργεντινή στην πόλη Hughes της περιφέρειας Santa Fe και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 2003 στην αγαπημένη του Newell’s Old Boys. Πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής με ικανότητα να αγωνίζεται τόσο στο κέντρο όσο και στα άκρα της επίθεσης, (ο ίδιος έχει δηλώσει ότι προτιμάει να παίζει ως 2ος επιθετικός) δεν άργησε να αναδείξει το ταλέντο του και να κερδίσει θέση βασικού στην αγαπημένη του ομάδα. Έμεινε στη Newell’s για τα επόμενα 3 χρόνια στη διάρκεια των όποιων κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 2004, έκανε καλές εμφανίσεις στο Copa Libertadores, ενώ ταυτόχρονα χρίστηκε διεθνής με την Ομάδα Νέων της Αργεντινής. Τα επιτεύγματα του προκάλεσαν τα ενδιαφέρον πολλών συλλόγων με τον ίδιο τελικά να επιλεγεί το Μεξικό και την Pumas ως τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Στο Μεξικό έμεινε για 2 χρόνια και η απόδοση του κυμάνθηκε εκ νέου σε καλά επίπεδα, με τον ποδοσφαιριστή όμως να μην κάνει το άλμα καριέρας που ίσως θα επιθυμούσε. Ίσως αυτή να είναι και η πρώτη κακή επιλογή ομάδας από την πλευρά του. Θα ακολουθούσουν κι άλλες στο μέλλον, και δυστυχώς σε αυτές μάλλον συμπεριλαμβάνεται και η επόμενη…Το καλοκαίρι του 2008 η ΑΕΚ μπαίνει στη ζωή του Σκόκο, προσφέροντας του διέξοδο από τη στασιμότητα και μια ευκαιρία να φτιάξει όνομα στην Ευρώπη. Η Ένωση μάλιστα ξοδεύει ένα σημαντικό ποσό για την απόκτηση του, με τον τότε πρόεδρο της ομάδας Ντέμη Νικολαΐδη να ξεχωρίζει τη συγκεκριμένη μεταγραφή από τις (πολλές) υπόλοιπες που έγιναν εκείνο το καλοκαίρι μιλώντας για έναν ποδοσφαιριστή που τον παρακολουθεί χρόνια η ομάδα (και πιο συγκεκριμένα ο τότε scout της Δημήτρης Μάρκος) και που θα κάνει τους ΑΕΚτζήδες να παραμιλούν με την απόδοση του. Στην άρρωστη ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκείνα τα χρόνια στην Ένωση η μεταγραφή του ποδοσφαιριστή πέρασε μάλλον στα ψιλά.

Η καριέρα του στην ΑΕΚ ξεκίνησε με το χειρότερο τρόπο καθώς στο ντεμπούτο του απέναντι στην Ομόνοια για τα προκριματικά του Europa League αποβλήθηκε με 2η κίτρινη κάρτα για θέατρο στο κέντρο του γηπέδου( !) και χρεώθηκε σε μεγάλο βαθμό τον αποκλεισμό από την Ευρώπη που ακολούθησε. Την ίδια ώρα η ευρισκόμενη σε κακή οικονομική, διοικητική και αγωνιστική κατάσταση ΑΕΚ κλυδωνίζεται και ο Σκόκο, παρότι σύντομα φανερώνει την ποδοσφαιρική του ποιότητα, παρασύρεται κι αυτός στο κλίμα γενικής παρακμής και δεν καταφέρνει να διατηρήσει σταθερά επίπεδα υψηλής απόδοσης. Ταυτόχρονα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο κλίμα της ομάδας, με χαρακτηριστικό το επεισόδιο του στην προπόνηση με τον επίσης νέο τότε στην Ένωση …εκκεντρικό Αλγερινό επιθετικό Ραφίκ Τζιμπούρ, ενώ την κατάσταση χειροτερεύει με την παρουσία του στην ομάδα ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς που είχε επιστρέψει (εκ νέου) στις αρχές εκείνης της χρονιάς στην ΑΕΚ ως προπονητής. Η διαχείριση του Αργεντινού από το Σερβοέλληνα τεχνικό μπορεί να χαρακτηριστεί ως αλλοπρόσαλλη, με τον Μπάγιεβιτς να μην καταλαβαίνει τη χρησιμότητα και την κλάση του Αργεντινού, θεωρώντας τον περισσότερο χαφ παρά επιθετικό (χαρακτηριστική η δήλωση-παράπονο ότι η ομάδα δεν έχει επιθετικούς). Του αναθέτει καθήκοντα μακριά από την περιοχή σε χώρους που ο Αργεντινός καθίσταται λιγότερο απειλητικός. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί και το unfair με τη μη χρησιμοποίηση του ποδοσφαιριστή σε εκτός έδρας ματς με την Everton για το Europa League για λόγους που ο Μπάγιεβιτς δεν θέλησε να δικαιολογήσει. Ταυτόχρονα, ο φιλικός προς τον τότε προπονητή Τύπος δεν χάνει ευκαιρία να λοιδορήσει τον ….άθεσο ποδοσφαιριστή, ενώ και οι οπαδοί της Ένωσης παρασύρονται και φτάνουν μέχρι και στο σημείο να τον αποδοκιμάσουν με αφορμή κάποιες φήμες περί μετακίνησης του στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό. Σύντομα όλοι οι παραπάνω δεν άργησαν να εκτεθούν από τα κατορθώματα του Αργεντινού μέσα στο γήπεδο.

Ο Σκόκο είναι ένας ποδοσφαιριστής που τα χαρίσματα του ξεσηκώνουν την εξέδρα και καθορίζουν την εξέλιξη του ματς με μια ενέργεια. Ο άψογος χειρισμός της μπάλας, η άριστη τεχνική του κατάρτιση και η ταχύτητα ανήκουν σε αυτά τα σπάνια χαρίσματα, ξεχωρίζει όμως η ικανότητα του όμως να ντριπλάρει (κέρδισε και το προσωνύμιο ‘’υδραυλικός’’ εξαιτίας αυτής) και το δυνατό και ταυτόχρονα άρτιο τεχνικά σουτ του που είναι χωρίς υπερβολή επιπέδου ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης. Μια κλάση που έδειξε σε αρκετές περιπτώσεις με τη φανέλα της ΑΕΚ. Κάποια μειονεκτήματα όπως η αστάθεια στο παιχνίδι του, οι κατά καιρούς ανόρεκτες εμφανίσεις και η μέτρια φυσική του κατάσταση, μαζί με το σταθερό ελάττωμα της …ανέμπνευστης επιλογής ομάδων ίσως του στέρησαν τη δυνατότητα να κάνει πολύ μεγαλύτερη καριέρα. Μπορούσε στη μέρα του να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα και δε θα ήταν σχήμα λόγου ή υπερβολή να μιλήσουμε για ποδοσφαιριστή που εάν μπορούσε να διατηρήσει ένα σταθερό επίπεδο υψηλής απόδοσης τότε θα έπαιζε με χαρακτηριστική άνεση βασικός σε οποιαδήποτε μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Υπό αυτή την έννοια οι φίλοι της ΑΕΚ είναι τυχεροί που σε μια από τις πιο σκοτεινές εποχές της ομάδας είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν έναν τόσο μεγάλο (για τα μέτρα της ΑΕΚ και της Ελλάδος πάντα) ποδοσφαιριστή.

Πρώτη μεγάλη παράσταση που έδωσε ο Σκόκο για την ΑΕΚ ήταν αυτή στον άτυχο Τελικό Κυπέλλου (4-4) του 2009 απέναντι στον ΟΣΦΠ, στον οποίο πέτυχε 2 τέρματα απαράμιλλης ομορφιάς, και τα 2 σε ιδιαίτερα κρίσιμα σημεία του αγώνα και παραλίγο να κερδίσει μόνος του τον τίτλο για την ΑΕΚ. Εξίσου μεγάλο παιχνίδι έκανε και την επόμενη σεζόν στο Καραϊσκάκη απέναντι στον ΟΣΦΠ για το Πρωτάθλημα, ματς στο οποίο χάρισε τη νίκη (1-2) στην Ένωση με 2 επίσης απερίγραπτης ομορφιάς και τέχνης τέρματα. Ήταν βασικό του χαρακτηριστικό να σκοράρει με …στυλ και χωρίς υπερβολή τα περισσότερα γκολ που πέτυχε με τη φανέλα της ΑΕΚ μπουν να χαρακτηριστούν σπάνιας ομορφιάς και άρτιας εκτέλεσης. Ο γράφων θυμάται με νοσταλγία και καταφέρνει να ξεχωρίσει το γκολ με τον Άρη για το Πρωτάθλημα (0-4, 2010/2011), την Κέρκυρα για το Κύπελλο (1-0, 2008/2009), το Θρασύβουλο για το Πρωτάθλημα (3-3, 2008/2009) και τον ΠΑΟΚ για τα play-off του Πρωταθλήματος (ήττα 2-1, 2010/2011)

Η παρουσία του με την ΑΕΚ δυστυχώς συνδυάστηκε και με την σταθερή και δίχως επιστροφή παρακμή της ομάδας σε όλα τα επίπεδα. Παρότι είχε προχωρήσει σε ανανέωση του συμβολαίου του, ήταν σαφές στα τέλη της σεζόν 2010/2011 ότι η ΑΕΚ δεν μπορούσε να τον κρατήσει. Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας ήταν η μεταγραφή του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (μια ακόμα κακή επιλογή καριέρας…) και την Al Ain, με την ΑΕΚ να έχει ένα σημαντικό (πάντως όχι ανάλογο της αξίας του ποδοσφαιριστή) οικονομικό όφελος από αυτή. Όφελος που έτσι κι αλλιώς εξανεμίστηκε κάτω από το βάρος τον οικονομικών προβλημάτων καθώς η ΑΕΚ έμπαινε στη χειρότερη φάση της ιστορίας της. Στην 3ετια που αγωνίστηκε με τη φανέλα της ΑΕΚ ο Σκόκο κατέγραψε συνολικά 118 συμμέτοχες και 33 τέρματα σε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη. Ήταν βασικός συντελεστής της κατάκτησης του Κυπέλλου το 2011, αν και δυστυχώς τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια εκείνου του Τελικού (είχε προλάβει πάντως να δώσει την ασίστ στο Νίκο Λυμπερόπουλο για το 1-0).

Η Al Ain αποδείχτηκε σύντομα πολύ μικρή για να χωρέσει το τεράστιο ταλέντο του. Μετά από μια σεζόν ….στις ερημιές ο Σκόκο κατανόησε ότι σπαταλά το ταλέντο του και επιδίωξε την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη και την αγαπημένη του Newell’s. Την πέτυχε και η σεζόν 2012/2013 τον βρίσκει πίσω στην Αργεντινή. Εκεί κυριολεκτικά μαγεύει με τις εμφανίσεις του αποδεικνύοντας ίσως ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής που αποδίδει τα μέγιστα μόνο σε ιδιαίτερα προσφιλές προς αυτόν περιβάλλον. Βρίσκει τη σταθερότητα στην απόδοση που του έλειπε τόσα χρόνια, κατακτά το Πρωτάθλημα, κερδίζει τον τίτλο του 1ου σκόρερ και είναι πιθανότατα ο καλύτερος παίκτης στην Αργεντινή για εκείνη τη σεζόν. Έχει κερδίσει πλέον τη συνολική αποδοχή των φίλων της ΑΕΚ οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και να εξυμνήσουν εξ αποστάσεως πλέον τα κατορθώματα του. Την ίδια ώρα η ΑΕΚ βαδίζει προς το Γολγοθά και οι συγκρίσεις με το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν είναι τουλάχιστον καταθλιπτικές.

Απότοκος της φοβερής του χρονιάς με τη Newell’s είναι η κλήση του στην Εθνική Αργεντινής, στην όποια είχε έλθει κοντά και στο παρελθόν, δίχως όμως να καταφέρει μέχρι τότε να φορέσει τη θρυλική φανέλα της ‘’Albicelestes’’. Το πετυχαίνει τώρα και μάλιστα σε ματς κόντρα στη Βραζιλία. Σκοράρει και 2 τέρματα, οι πάντες υποκλίνονται στο ταλέντο του και το μέλλον ανοίγεται ευοίωνο μπροστά του.

Δυστυχώς αυτή ήταν ακόμα μια μεγάλη ευκαιρία που έχασε στο δρόμο προς την παγκόσμια καταξίωση. Επιλέγει τη Βραζιλία και την Internacional ως τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί στη νέα του ομάδα αλλά 6 μήνες μετά έρχεται η πολυπόθητη ευκαιρία για μεταγραφή σε μεγάλο ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, με τον Σκόκο να υπογράφει τον Ιανουάριο του 2014 στη Sunderland. Μια ακόμη χαμένη ευκαιρία. Ο Αργεντινός δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί ούτε στην Αγγλία, χάνει την εμπιστοσύνη του προπονητή του κι αγωνίζεται ελάχιστα. Το τέλος της σεζόν τον βρίσκει ξανά στη Newell’s, με τη φανέλα της οποίας αγωνίζεται μέχρι τη στιγμή (τέλη 2014) που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές.

Video: https://www.youtube.com/watch?featur…&v=gtIazM3zUC0,https://www.youtube.com/watch?featur…&v=VQV2J8QAT7A