Ίλια Ίβιτς
Ilija Ivic – (2002/2004)
Ένας από τους καλύτερους ξένους επιθετικούς στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με μεγάλη καριέρα κυρίως με τα χρώματα του Ολυμπιακού αλλά και ιδιαίτερα ικανοποιητική παρουσία για 2,5 χρόνια με την φανέλα της ΑΕΚ.
Ο Σέρβος επιθετικός γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1971 και ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της γεννέτειρας πόλης του, την ΦΚ Προλέτερ Ζρένιανιν (1988/1991). Το 1991 μεταγράφηκε στον Ερυθρό Αστέρα όπου είχε εξαιρετική παρουσία για 3 σεζόν με αποτέλεσμα να θεωρηθεί πολύ μεγάλο ταλέντο. Το καλοκαίρι του 1994 ο Ολυμπιακός κάνει μια σπουδαία μεταγραφική κίνηση και τον φέρνει στην Ελλάδα. “Βιρτουόζος” ποδοσφαιριστής με εκπληκτική “κοφτή” ντρίμπλα, ιδιαίτερη τεχνική και μεγάλη συνεισφορά τόσο σε γκολ όσο και σε ασίστ, αποτέλεσε παίκτη που συνδύαζε ουσία με θέαμα και συχνότατα ξεσήκωνε την εξέδρα με τις ενέργειές του. Ελαττώματά του από την άλλη μεριά θεωρούνταν ο κατά καιρούς νευρικός χαρακτήρας του και η έλλειψη ομαδικότητας στο παιχνίδι του. Πάντως αποτέλεσε σε γενικές γραμμές έναν πολύ αξιόλογο επιθετικό (από τους καλύτερους παίκτες του ΟΣΦΠ εκείνη την εποχή με 112 συμμετοχές και 64 γκολ για το πρωτάθλημα) που κατέκτησε τίτλους με τον Ολυμπιακό και αγαπήθηκε από τον κόσμο του.
Το 1999 αποχωρεί από τους “ερυθρόλευκους” και μετακομίζει στην Ιταλία για την Τορίνο, όπου έχει μέτρια παρουσία. Στην συνέχεια επιστρέφει στην Ελλάδα αγωνιζόμενος για λίγο στον Άρη και τον Γενάρη του 2002 έρχεται η ώρα να φορέσει τον δικέφαλο στο στήθος, ως προσωπική επιλογή του διοικητικού ηγέτη της ομάδας Μάκη Ψωμιάδη και παρότι ο τεχνικός των κιτρινόμαυρων Φερνάντο Σάντος εμφανίζεται διστακτικός ως προς την απόκτησή του. Ο Ίλια Ίβιτς είναι πλέον σαφώς λιγότερο εκρηκτικός σε σχέση με την παρουσία του στον Ολυμπιακό, ταλαιπωρείται συχνά από τραυματισμούς, αλλά από την άλλη μεριά είναι πιο ώριμος από πλευράς χαρακτήρα και πολύ πιο ομαδικός στο παιχνίδι του. Βοηθάει άμεσα την ομάδα, παρότι συχνά αγωνίζεται ως αλλαγή, σε μια σεζόν που η “Ένωση” χάνει το πρωτάθλημα σε ισοβαθμία με τον ΟΣΦΠ. Ο Ίβιτς μάλιστα πετυχαίνει με κεφαλιά και το εξαιρετικά σημαντικό γκολ που δίνει το κύπελλο της περιόδου 2001/2002 στην “Ένωση”, στον τελικό εναντίον του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ (νίκη της ΑΕΚ με 2-1 https://www.youtube.com/watch?featur…RHAaQe2Y#t=121). Για την περίοδο 2002/2003 έχει και πάλι πολύ καλή απόδοση (άλλοτε ως βασικός και άλλοτε ως αλλαγή) και μάλιστα πετυχαίνει το γκολ στο ντέρμπυ πρωταθλήματος ΑΕΚ-Παναθηναικός 1-0. Νέα ιστορική του στιγμή στην ομάδα η εκπληκτική ντρίμπλα στον Ιέρο, το “άδειασμα” στον Κασίγιας και η “πάρε-βάλε” ασίστ στον κοσταρικανό Σεντένο, στο ιστορικό 2-2 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης σε ματς του Champions League της περιόδου 2002/2003 στο Μπερναμπέου (https://m.youtube.com/watch?v=v-e6d5fftok). Ταυτόχρονα εξακολουθεί να προσφέρει και θέαμα με το παιχνίδι του (χαρακτηριστικό το τακουνάκι-ασίστ στον Βασίλη Τσιάρτα, ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους, σε ματς πρωταθλήματος με την Προοδευτική /ΑΕΚ-Προοδευτική 4-1/ στη Ν. Φιλαδέλφεια για την ίδια περίοδο). Η τελευταία του σεζόν (2003/2004) στην ομάδα είναι επίσης ποιοτική και μάλιστα πετυχαίνει το ιστορικό τελευταίο γκολ στο στάδιο Ν. Γκούμας της Ν. Φιλαδέλφειας (ΑΕΚ-Άρης 4-0 για το πρωτάθλημα), πριν το γήπεδο κατεδαφιστεί (https://www.youtube.com/watch?v=jzeT…ature=youtu.be).
Στην ΑΕΚ εκτιμήθηκε γενικά για την παρουσία του από τους φίλους της ομάδας, είχε για το πρωτάθλημα 47 συμμετοχές και 18 γκολ, κατέκτησε με τα χρώματά της το κύπελλο του 2002, ενώ το καλοκαίρι του 2004 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση φορώντας την φανέλα της.
Κατά την συνολική πορεία του είχε και μια συμμετοχή με την φανέλα της εθνικής Σερβίας και Μαυροβουνίου.
Αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του έγινε τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ για λίγο παραπάνω από 2,5 χρόνια και στην συνέχεια εργάστηκε από το ίδιο πόστο για 1 χρόνο στον Ολυμπιακό και για άλλον 1 χρόνο στον Ερυθρό Αστέρα.
Από το 2009 ζει μόνιμα στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Έχει πάρει πλέον και την ελληνική υπηκοότητα, είναι παντρεμένος με την γνωστή γυμνάστρια Ελένη Πετρουλάκη (έχοντας αποκτήσει μαζί της και 4 κόρες) και εργάζεται ως μάνατζερ Ελλήνων και ξένων ποδοσφαιριστών.
Ο Σέρβος επιθετικός γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1971 και ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της γεννέτειρας πόλης του, την ΦΚ Προλέτερ Ζρένιανιν (1988/1991). Το 1991 μεταγράφηκε στον Ερυθρό Αστέρα όπου είχε εξαιρετική παρουσία για 3 σεζόν με αποτέλεσμα να θεωρηθεί πολύ μεγάλο ταλέντο. Το καλοκαίρι του 1994 ο Ολυμπιακός κάνει μια σπουδαία μεταγραφική κίνηση και τον φέρνει στην Ελλάδα. “Βιρτουόζος” ποδοσφαιριστής με εκπληκτική “κοφτή” ντρίμπλα, ιδιαίτερη τεχνική και μεγάλη συνεισφορά τόσο σε γκολ όσο και σε ασίστ, αποτέλεσε παίκτη που συνδύαζε ουσία με θέαμα και συχνότατα ξεσήκωνε την εξέδρα με τις ενέργειές του. Ελαττώματά του από την άλλη μεριά θεωρούνταν ο κατά καιρούς νευρικός χαρακτήρας του και η έλλειψη ομαδικότητας στο παιχνίδι του. Πάντως αποτέλεσε σε γενικές γραμμές έναν πολύ αξιόλογο επιθετικό (από τους καλύτερους παίκτες του ΟΣΦΠ εκείνη την εποχή με 112 συμμετοχές και 64 γκολ για το πρωτάθλημα) που κατέκτησε τίτλους με τον Ολυμπιακό και αγαπήθηκε από τον κόσμο του.
Το 1999 αποχωρεί από τους “ερυθρόλευκους” και μετακομίζει στην Ιταλία για την Τορίνο, όπου έχει μέτρια παρουσία. Στην συνέχεια επιστρέφει στην Ελλάδα αγωνιζόμενος για λίγο στον Άρη και τον Γενάρη του 2002 έρχεται η ώρα να φορέσει τον δικέφαλο στο στήθος, ως προσωπική επιλογή του διοικητικού ηγέτη της ομάδας Μάκη Ψωμιάδη και παρότι ο τεχνικός των κιτρινόμαυρων Φερνάντο Σάντος εμφανίζεται διστακτικός ως προς την απόκτησή του. Ο Ίλια Ίβιτς είναι πλέον σαφώς λιγότερο εκρηκτικός σε σχέση με την παρουσία του στον Ολυμπιακό, ταλαιπωρείται συχνά από τραυματισμούς, αλλά από την άλλη μεριά είναι πιο ώριμος από πλευράς χαρακτήρα και πολύ πιο ομαδικός στο παιχνίδι του. Βοηθάει άμεσα την ομάδα, παρότι συχνά αγωνίζεται ως αλλαγή, σε μια σεζόν που η “Ένωση” χάνει το πρωτάθλημα σε ισοβαθμία με τον ΟΣΦΠ. Ο Ίβιτς μάλιστα πετυχαίνει με κεφαλιά και το εξαιρετικά σημαντικό γκολ που δίνει το κύπελλο της περιόδου 2001/2002 στην “Ένωση”, στον τελικό εναντίον του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ (νίκη της ΑΕΚ με 2-1 https://www.youtube.com/watch?featur…RHAaQe2Y#t=121). Για την περίοδο 2002/2003 έχει και πάλι πολύ καλή απόδοση (άλλοτε ως βασικός και άλλοτε ως αλλαγή) και μάλιστα πετυχαίνει το γκολ στο ντέρμπυ πρωταθλήματος ΑΕΚ-Παναθηναικός 1-0. Νέα ιστορική του στιγμή στην ομάδα η εκπληκτική ντρίμπλα στον Ιέρο, το “άδειασμα” στον Κασίγιας και η “πάρε-βάλε” ασίστ στον κοσταρικανό Σεντένο, στο ιστορικό 2-2 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης σε ματς του Champions League της περιόδου 2002/2003 στο Μπερναμπέου (https://m.youtube.com/watch?v=v-e6d5fftok). Ταυτόχρονα εξακολουθεί να προσφέρει και θέαμα με το παιχνίδι του (χαρακτηριστικό το τακουνάκι-ασίστ στον Βασίλη Τσιάρτα, ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους, σε ματς πρωταθλήματος με την Προοδευτική /ΑΕΚ-Προοδευτική 4-1/ στη Ν. Φιλαδέλφεια για την ίδια περίοδο). Η τελευταία του σεζόν (2003/2004) στην ομάδα είναι επίσης ποιοτική και μάλιστα πετυχαίνει το ιστορικό τελευταίο γκολ στο στάδιο Ν. Γκούμας της Ν. Φιλαδέλφειας (ΑΕΚ-Άρης 4-0 για το πρωτάθλημα), πριν το γήπεδο κατεδαφιστεί (https://www.youtube.com/watch?v=jzeT…ature=youtu.be).
Στην ΑΕΚ εκτιμήθηκε γενικά για την παρουσία του από τους φίλους της ομάδας, είχε για το πρωτάθλημα 47 συμμετοχές και 18 γκολ, κατέκτησε με τα χρώματά της το κύπελλο του 2002, ενώ το καλοκαίρι του 2004 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση φορώντας την φανέλα της.
Κατά την συνολική πορεία του είχε και μια συμμετοχή με την φανέλα της εθνικής Σερβίας και Μαυροβουνίου.
Αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του έγινε τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ για λίγο παραπάνω από 2,5 χρόνια και στην συνέχεια εργάστηκε από το ίδιο πόστο για 1 χρόνο στον Ολυμπιακό και για άλλον 1 χρόνο στον Ερυθρό Αστέρα.
Από το 2009 ζει μόνιμα στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Έχει πάρει πλέον και την ελληνική υπηκοότητα, είναι παντρεμένος με την γνωστή γυμνάστρια Ελένη Πετρουλάκη (έχοντας αποκτήσει μαζί της και 4 κόρες) και εργάζεται ως μάνατζερ Ελλήνων και ξένων ποδοσφαιριστών.