Γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1959 στη Νέα Νικομήδεια Ημαθίας και είναι ανηψιός του Μίμη Παπαϊωάννου. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την ανεξάρτητη ομάδα ΠΟ.Κ.Ε. της Βέροιας και όταν ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα ακολούθησε την συμβουλή του Παπαϊωάννου να μην συνεχίσει σε κάποια τοπική ομάδα αλλά να κατέβει στην Αθήνα και να ενταχθεί άμεσα στα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ. Τον Οκτώβριο του 1973, ο 14χρονος βραχύσωμος μέσος έγινε μέλος των ακαδημιών της Ένωσης. Εκεί, υπό την καθοδήγηση του Στέλιου Σεραφείδη και την “αφ’ υψηλού” επίβλεψη του Φράντισεκ Φάντρονκ εξέλιξε το ταλέντο και τις ικανότητες του διανύοντας μια πενταετία στη διάρκεια της οποίας κλήθηκε στις Εθνικές Ομάδες Νέων (16 συμμετοχές) και Ερασιτεχνών (2 συμμετοχές). Στη συνέχεια έγινε επαγγελματίας και προωθήθηκε από τον Ανδρέα Σταματιάδη στην πρώτη ομάδα με την οποία κατέκτησε το Νταμπλ του 1978 και το Πρωτάθλημα του 1979 όντας ασφαλώς βοηθητικός – λόγω του νεαρού της ηλικίας – στα “ιερά τέρατα” που απάρτιζαν τότε την ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου. Ο Χέρμαν Στέσλ που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1979 πίστεψε στις δυνατότητες του και του έδωσε αρκετές ευκαιρίες για να δείξει το πλούσιο ταλέντο του. Παρ’ όλα αυτά και έχοντας προηγηθεί η απομάκρυνση του Στέσλ από τον Κιτρινόμαυρο πάγκο, το καλοκαίρι του 1980, στο πλαίσιο της μεταγραφής του Μανώλη Κώττη από τη Ρόδο, ο Καλαϊτζίδης δόθηκε ως αντάλλαγμα στους Δωδεκανήσιους όπου και ρίζωσε. Ο “Ροδίτης” μέσος παρά το μικρό δέμας, ήταν ιδαιτέρως δυνατός και ταχύς, κάλυπτε κυρίως τη δεξιά πτέρυγα της μεσαίας γραμμής και χαρακτηριζόταν από το δυνατό του σουτ. Πρόσφερε στην ομάδα της Ρόδου και αγάπησε τόσο το νησί ώστε εγκαταστάθηκε και ζει μόνιμα εκεί μέχρι σήμερα. Συνέχισε το ποδόσφαιρο αρκετά χρόνια μετά τη φυγή του από την ΑΕΚ και παρόλο που πέρασε από όλες τις ομάδες του νησιού, εξακολουθεί και μετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις των παλαιμάχων της ΑΕΚ, ενώ τον Ιανουάριο του 2014 δοκιμάστηκε στην ομάδα και ο γιός του Ιωακείμ, μετά από εισήγηση του έτερου παλαίμαχου Μιχάλη Βλάχου.