Ο Έλληνας αμυντικός μέσος γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1986 στη Μασσαλία κι έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στις Ακαδημίες της Μαρσέιγ. Δεν κατάφερε να βρει θέση στο ρόστερ της 1ης ομάδας και τον Ιανουάριο του 2006 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό της Ξάνθης. Στο τέλος εκείνης της σεζόν παραχωρήθηκε δανεικός στη Νίκη Βόλου, τότε ομάδα Β’ Εθνικής, προκειμένου να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Οι εμφανίσεις του στο Βόλο έπεισαν τους ανθρώπους της Ξάνθης να του δώσουν για μια 2η ευκαιρία και η σεζόν 2007/2008 που ακολούθησε ήταν η καλύτερη της καριέρας του ποδοσφαιριστή, με πολλές συμμετοχές στη βασική ενδεκάδα και σχετικά καλή απόδοση. Είναι διεθνής με τις μικρές Εθνικές Ομάδες της Ελλάδος.Το καλοκαίρι του 2008 επιχειρήθηκε ριζική αναδόμηση του ρόστερ της ΑΕΚ και ο Ρίκκα αποτέλεσε μέρος αυτής, με τους ανθρώπους της Ένωσης να ελπίζουν ότι θα βρουν στο πρόσωπο του γαλλοθρεμένου χαφ με παρουσία στην Ξάνθη ένα νέο Άκη Ζήκο. Δαπανήθηκαν (σπαταλήθηκαν θα έλεγε κανείς με βάση την πορεία του Ρίκκα στην ομάδα) αρκετά χρήματα για την απόκτηση του κι ο ποδοσφαιριστής υπέγραψε 5ετες συμβόλαιο. Στο γήπεδο η παρουσία του ήταν μέτρια, σε μια ομάδα με έτσι κι αλλιώς προβληματικό άξονα που βρέθηκε σε συνολικά τραγική αγωνιστική κατάσταση εκείνη τη σεζόν. Ξεκίνησε βασικός στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν αλλά σύντομα έχασε τη θέση του στην 11άδα από τους επίσης νέους στην ομάδα αλλά ταυτόχρονα πολύπειρους Πελετιέρι και Μπασινά. Όμως τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα. Στο διαβόητο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης για την 8η αγωνιστική (νίκη 2-1, είναι το ματς που σημαδεύτηκε από τους πανηγυρισμούς του Μαιστόροβιτς, τη γιούχα που ακολούθησε αυτούς και την επίσπευση της αποχώρησης του Ντέμη Νικολαΐδη από τα διοικητικά της ομάδας) μπήκε αλλαγή στο 2ο ημίχρονο. Σε μια ανύποπτη φάση τραυματίστηκε. Η διάγνωση μετά το τέλος του αγώνα ήταν ρήξη πρόσθιου χιαστού και έσω μηνίσκου. Η καριέρα του σε υψηλό επίπεδο μετά από αυτό είχε ουσιαστικά λήξει.

Έμεινε έξω για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και στην επιστροφή του βρήκε μια ομάδα πολύ διαφορετική από αυτή που άφησε. Παραχωρήθηκε δανεικός διαδοχικά σε Ολυμπιακό Βόλου και Κέρκυρα δίχως να πραγματοποιήσει πολλές συμμετοχές και το καλοκαίρι του 2011 επέστρεψε στην Ένωση. Η ΑΕΚ σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα προσπάθησε να απαλλαγεί από το βαρύ για τα δεδομένα της εποχής συμβόλαιο του, χωρίς επιτυχία. Τη σεζόν 2011/2012 πήρε μερικές ευκαιρίες από το Νίκο Κωστένογλου που είχε στο μεταξύ αναλάβει τα ηνία της ομάδας, δίχως σε καμιά περίπτωση να δείξει ότι είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του και μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Έμεινε με αναβαθμισμένο ρολό και για την επόμενη σεζόν στην Ένωση. Κατέγραψε περισσότερες συμμετοχές σε σχέση με κάθε άλλη του χρονιά στην ΑΕΚ και φόρεσε μάλιστα το περιβραχιόνιο του αρχηγού, όμως η παρουσία του στο γήπεδο μπορεί να χαρακτηριστεί έως και θλιβερή. Στο τέλος της σεζόν η ΑΕΚ υποβιβάστηκε κι ο ποδοσφαιριστής έμεινε ελεύθερος να αναζητήσει τη συνέχεια της καριέρας του.

Κατέγραψε συνολικά 35 συμμετοχές (0 τέρματα) με τη φανέλα της ΑΕΚ σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετείχε η ομάδα.

Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν κάποια Red Star 93 στη Γαλλία (ομάδα της 3ης Κατηγορίας). Δεν κατάφερε να ορθοποδήσει ούτε εκεί… Η σεζόν 2014/2015 τον βρίσκει πίσω στην Ελλάδα και στα γήπεδα της Β’ Εθνικής όπου αγωνίζεται πλέον με τα χρώματα του Αιγινιακού. Το καλοκαίρι του 2015  εντάσσεται  στο δυναμικό της ομάδας του Α.Ο. Χανίων. Από το 2016 ουσιαστικά αποσύρεται από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ασχολείται περιστασιακά σαν μάνατζερ ποδοσφαιριστών συνεργαζόμενος με διεθνή γραφεία αντίστοιχου ενδιαφέροντος και συνεχίζει αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνικό επίπεδο με ομάδες της Ρόδου. Το 2019 ενισχύει με την παρουσία του τον Α.Ο. Σύμης, την ομάδα του τόπου καταγωγής της οικογένειας του.