Η περίοδος 1968-69 βρήκε την ΑΕΚ σε μία μεταβατική χρονιά,καθώς άλλαζε ριζικά ο τρόπος προπόνησης των ποδοσφαιριστών ενώ έμελλε να ξεκινήσει και μία ανανέωση. Έτσι, αν και παρουσίασε καλά δείγματα γραφής, η ΑΕΚ προς τα μέσα του δεύτερου γύρου τέθηκε εκτός πρωταθλήματος τερματίζοντας στην 6η θέση.

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1968 συνοδεύτηκε από την αποχώρηση του πρωταθληματικού προπονητή Γιένε Τσάκναντι και κρίθηκε ως επιτακτική ανάγκη η έλευση ενός επίσης ικανού προπονητή.
Έτσι, επιλέχθηκε ο σπουδαίος Γιουγκοσλάβος Μπράνκο Στάνκοβιτς ο οποίος είχε λαμπρό παρελθόν ως ποδοσφαιριστής ενώ είχε ήδη παρουσιάσει μεγάλα επιτεύγματα και ως τεχνικός, κατακτώντας με τη Βοϊβοντίνα το πρωτάθλημα το 1966 που ήταν το πρώτο της συγκεκριμένης ομάδας στα πενήντα χρόνια ιστορίας της.
Επίσης ήταν στο προπονητικό επιτελείο της μεγάλης εθνικής Γιουγκοσλαβίας εκείνης της εποχής η οποία έφτασε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1968.
Η διοίκηση της ομάδας εξαιτίας έλλειψης επαρκών χρημάτων δεν προχώρησε σε δυνατές μεταγραφικές κινήσεις. Απέκτησε μια δεκάδα νεαρών ποδοσφαιριστών προερχόμενων από μικρότερα σωματεία. Επρόκειτο για τους Πεσιρίδη, Σταυρίδη, Γερμανάκο, Μουστάκα, Σπυρόπουλο, Μπουλούμπαση, Σαλπά, Θεοδώρου, Παπακωνσταντή, Αντωνόπουλο.
Ωστόσο υπήρχε η προσδοκία για κάτι καλό και από τους Λαβαρίδη, Σταθόπουλο, Σιμιγδαλά, Σεβαστόπουλο, Βεντούρη που την προηγούμενη περίοδο ήταν μερικώς ή ολικώς παροπλισμένοι.
Η προετοιμασία της ομάδας υπο τον Στάνκοβιτς ήταν βασισμένη στο σύγχρονο ποδόσφαιρο της περιόδου με στόχο να συμβαδίζουν η τακτική, η τεχνική και η αντοχή των σωματικών δυνάμεων ενώ η πειθαρχία κάθε ποδοσφαιριστή αποτελούσε προαπαιτούμενο για την πρόοδο του όπως και της ομάδας.
Οι ποδοσφαιριστές είχαν εντυπωσιαστεί τόσο απο τη δουλειά του προπονητή τους όσο και απο τις ικανότητες και του ίδιου με τη μπάλα στα πόδια.
Ωστόσο στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ ξεκίνησε πολύ άσχημα.
Στους πρώτους δύο αγώνες έφερε ισοπαλία με Εθνικό και Πιερικό αντίστοιχα(1-1),ενώ στη συνέχεια ηττήθηκε διαδοχικά δύο φορές εντός έδρας,από το Βύζαντα Μεγάρων(1-2) και από τον ΠΑΟΚ (0-1) και έτσι βρέθηκε στη 13η θέση του βαθμολογικού πίνακα.
Οι λόγοι αυτων των επιδόσεων ήσαν οι εξής:
1)Ο οργανισμός των ποδοσφαιριστών δεν είχε προσαρμοστεί ακόμα στο νέο τρόπο δουλειάς ώστε να ανταποκρίνεται πλήρως στους αγώνες και απαιτείτο ένα χρονικό διάστημα ακόμα για να αλλάξει αυτό.
2)Αρκετοί τραυματισμοί που περιόριζαν τις επιλογές
3)Οι διεθνείς αγώνες που επιβάρυναν είτε σωματικά είτε ψυχικά τους ποδοσφαιριστές
4)Το ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές ήταν σε προχωρημένη ηλικία και χρειαζόταν ανανέωση
5)Το ότι ως πρωταθλήτρια ομάδα, οι αντίπαλοι ήταν λογικό να την αντιμετωπίζουν με ακόμα μεγαλύτερη προσοχή.

Στη συνέχεια όμως σήμανε μία αντεπίθεση με πέντε διαδοχικές νίκες.
Η πρώτη από αυτές ήταν το εμφατικό 2-3 επί του Ολυμπιακόυ εκτός έδρας,με τον Μίμη Παπαϊωάννου να παίζει ως τερματοφύλακας από το 85ο λεπτό μέχρι τη λήξη του αγώνα λόγω αποβολής του Σεραφείδη και μάλιστα να κάνει δύο μεγάλες αποκρούσεις εξασφαλίζοντας έτσι την μεγάλη νίκη της ΑΕΚ.Το πέρας του αγώνα βρήκε τους οπαδούς της ΑΕΚ να φωνάζουν “ΑΕΚ-Στάνκοβιτς”.
Λίγο καιρό αργότερα στο πλαίσιο της 10ης αγωνιστικής, η ΑΕΚ νίκησε εκτός έδρας και τον Παναθηναϊκό με 1-2. Επρόκειτο για έναν αγώνα που διεξήχθη υπο καταρρακτώδη βροχή, σε λασπωμένο αγωνιστικό χώρο με την ΑΕΚ να παραδίδει μαθήματα ποδοσφαίρου απτόητη από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και τους οπαδούς της να δίνουν το βροντερό παρόν με την ιαχή “Ευρώπη-Ευρώπη” μιάς και πρόσφατα η ομάδα είχε προκριθεί στα προημιτελικά του κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Με αυτή τη νίκη η ΑΕΚ έφτανε σε απόσταση τριών βαθμών από τη κορυφή και έμπαινε δυνατά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Το νικηφόρο σερί διακόπηκε απέναντι στον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη (2-2) ωστόσο η ΑΕΚ είχε βελτιωθεί και έτσι ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος την βρήκε μόλις δύο βαθμούς μακριά από την πρώτη θέση.
Η ΑΕΚ ήταν σταθερά κοντά στη διεκδίκηση του τίτλου μέχρι την 22η αγωνιστική όταν και ηττήθηκε εντός έδρας με 0-1 από τον Ολυμπιακό αν και ήταν ανώτερη. Μάλιστα,ο αγώνας όδευε προς ισοπαλία αλλά ένα αμυντικό λάθος στο 85ο λεπτό επέτρεψε στους ερυθρόλευκους να πετύχουν το νικητήριο τέρμα και έτσι να αυξήσουν τη διαφορά στους τρείς βαθμούς από την τρίτη ΑΕΚ και να είναι σε απόσταση τριών βαθμών από τον πρώτο Παναθηναϊκό.
Στη συνέχεια η ΑΕΚ έχασε αρκετό έδαφος καθώς σημείωσε τρείς διαδοχικές ήττες, με Πανσερραϊκό (1-0), Πανιώνιο (2-0) και Παναθηναϊκό (1-2) και έτσι έμεινε 11 βαθμούς πίσω απο την πρώτη θέση. 

Ο Μπράνκο Στάνκοβιτς είχε ήδη ξεκινήσει την ανανέωση της ομάδας προωθώντας τους Σταθόπουλο, Σεβαστόπουλο, Κωνσταντινίδη και Καρακίδη ενώ στον αντίποδα ο Ανδρέας Σταματιάδης ολοκλήρωνε την καριέρα του έπειτα από 17 χρόνια σπουδαίας σταδιοδρομίας στην ΑΕΚ και ο Στέλιος Σεραφείδης είχε πάψει πια να είναι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας.
Οι δύο βετεράνοι δεν δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την αναγκαστική “συνταξιοδότηση” τους από τον Στάνκοβιτς και ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί του.

Το τέλος του πρωταθλήματος βρήκε την ΑΕΚ στην 6η θέση με 74 βαθμούς και μεγάλη απόσταση απο τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό ο οποίος συγκέντρωσε 90 βαθμούς.
Χρήζει ειδικής αναφοράς όμως το τελευταίο παιχνίδι της ΑΕΚ  στο πρωτάθλημα.
Η ΑΕΚ αντιμετώπιζε τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο,με τον τελευταίο να επιζητεί τη νίκη ώστε να αποφύγει τους αγώνες διαβάθμισης με ομάδες Β’Εθνικής.
Στο 26ο λεπτό του αγώνα και ενώ το σκορ ήταν 0-0,δόθηκε πέναλτυ υπέρ του ΟΦΗ.
Οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ σε ένδειξη διαμαρτυρίας και προς γενική κατάπληξη των 8 χιλιάδων θεατων,αποχώρησαν απο τον αγωνιστικό χώρο,επειδή είχαν λάβει αυτη την εντολή και την οποία φέρεται πως είχε δώσει ο γενικός αρχηγός της ομάδας που βρισκόταν στον πάγκο και οι τρείς βαθμοί της νίκης κατακυρώθηκαν στον ΟΦΗ με 2-0 (ανευ αγώνος). Φέρεται πάντως πως υπήρξε άνωθεν παρέμβαση ώστε να εξασφαλισθεί η νίκη του ΟΦΗ. Λέγεται ότι την εντολή να αποχωρήσει η αποστολή την έδωσε ο Γάσπαρης, μέλος του τεχνικού επιτελείου και θείος της Δέσποινας Παπαδοπούλου που διατηρούσε και έναν ρόλο “επιτρόπου” στην ομάδα, μετά το ΕΞΟΦΘΑΛΜΑ αντιαθλητικό και βρώμικο παιγνίδι των Κρητικών που βαρούσαν στο ψαχνό. Όλη η ιστορία έγινε για να σωθεί ο προστατευόμενος του Παττακού ΟΦΗ και να μείνει στην κατηγορία. Άλλωστε ο ίδιος ο Παττακός τον είχε ανεβάσει πραξικοπηματικά από την Β’ επειδή ήθελε στην Α’ ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Έτσι, η χρονιά έληξε επεισοδιακά για την ΑΕΚ και με μειωμένο το γόητρο της.

Σε ό,τι αφορά τα αγωνιστικά ζητήματα,ο Στάνκοβιτς θεωρούσε πως τα προβλήματα στη χρονιά ήταν τα εξής:
α)Η υπερκόπωση των ποδοσφαιριστών κατα το προηγούμενο πρωτάθλημα
β)Η απουσία ψηλών ποδοσφαιριστών
γ)Η μεγάλη ηλικία κάποιων ποδοσφαιριστών
δ)Αρκετοί ποδοσφαιριστές δεν έκαναν αθλητική ζωή ή δεν πειθαρχούσαν στις οδηγίες του κατα τη διάρκεια των αγώνων
Έτσι,κρίθηκε απαραίτητη η ανανεώση μιας και η ΑΕΚ δεν είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον αποκλεισμό με 4-2 απο την Παναχαϊκή στο κύπελλο Ελλάδος,τιμωρήθηκαν οι Μπαλόπουλος και Βασιλείου με αποκλεισμό απο τις αγωνιστικές υποχρεώσεις μέχρι το τέλος της περιόδου και ουσιαστικά έτσι έληξε η ποδοσφαιρική τους σταδιοδρομία στην ΑΕΚ.
Επρόκειτο για παρέμβαση του δικτατορικού καθεστώτος εξαιτίας των πολιτικών φρονημάτων των ποδοσφαιριστών.

Κύπελλο Ελλάδας

Η ΑΕΚ αγωνίστηκε στον Β’ Γύρο του θεσμού και αντιμετώπισε την Λαμία η οποία αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική.
Επικράτησε άνετα αν και στο πρώτο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση, ενώ μέχρι το 78ο λεπτό το σκόρ ήταν 2-0.

14/05/1969
ΑΕΚ-Λαμία 5-0
(6΄,53΄,82΄ Παπαϊωάννου, 78΄ Βεντούρης, 80΄ Πομώνης)

ΑΕΚ: Κωνσταντινίδης, Κεφαλίδης (71′ Φρογουδάκης), Μπαλόπουλος, Βασιλείου, Σταθόπουλος, Σκευοφύλακας, Καραφέσκος, Βεντούρης, Παπαϊωάννου, Σιμιγδαλάς (63′ Κυρμιζάς), Πομώνης.

Λαμία : Πανόπουλος, Σκαφτούρας, Δρούγκας, Πέπερας, Γιαννέλος (45′ Βασιλόπουλος), Μαυρίκος, Αργυρίου, Τραχανάς (77′ Γουριώτης), Καρανικόλας, Νικηφοράκης.

Στον Γ΄ Γύρο (φάση των “16” του θεσμού) η ΑΕΚ βρέθηκε αντιμέτωπη της κραταιάς Παναχαϊκής η οποία ήταν πρωτοπόρος στη Β’ Εθνική και τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστούσε και στην Α’ Εθνική.
Ο αγώνας έγινε στην Πάτρα με την ΑΕΚ να παρουσιάζεται νωθρή και η άμυνα της να βρίσκεται σε κακή κατάσταση.
Η Παναχαϊκή πήρε προβάδισμα με 2-0. Η ΑΕΚ μείωσε νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, ωστόσο δέχθηκε νέο τέρμα απο τον ασυγκράτητο Δαβουρλή. Κατάφερε να μειώσει εκ νέου λίγα λεπτά αργότερα με τον Παπαϊωάννου και άσκησε πίεση με αποτέλεσμα να χαθεί μία σημαντική ευκαιρία όταν ο τερματοφύλακας της Παναχαϊκής πραγματοποιώντας καταπληκτική επέμβαση σε σούτ του Παπαϊωάννου διατήρησε το σκόρ, ενώ στη συνέχεια η ΑΕΚ είχε και δοκάρι σε σούτ του Νικολαΐδη.
Μετά απο αυτές τις δύο διαδοχικές αποτυχίες, η Παναχαϊκή πέτυχε νέο τέρμα διευρύνοντας έτσι το σκόρ και εξασφαλίζοντας πανηγυρικά την πρόκριση στην επόμενη φάση.
Ο αποκλεισμός της ΑΕΚ και ενώ δεν είχε άλλον στόχο εκείνη την περίοδο, προκάλεσε τριγμούς.
Με συνοπτικές διαδικασίες το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Μπαλόπουλου, Βασιλείου βρέθηκε εκτός ομάδας με αφορμή την απόδοση τους (κυρίως του Βασιλείου) στο συγκεκριμένο αγώνα, ενώ η βαθύτερη αιτία ήταν τα πολιτικά τους φρονήματα.
Τέλος,ο Στάνκοβιτς είχε παράπονα απο τους αμυντικούς καθώς είχε δώσει εντολή στους αμυντικούς να κάνουν τείχος σε απόσταση 16-20 μέτρων απο την εστία του Κωνσταντινίδη και αυτοί όχι μόνον δεν το έκαναν,αλλά πάντοτε υποχωρούσαν και άφηναν μόνο τον Δαβουρλή σε θέση βολής.

11/06/1969
Παναχαϊκή-ΑΕΚ 4-2
(25΄,59΄,77΄ Δαβουρλής, 37΄ Μιχαλόπουλος – 47΄ Βεντούρης, 68΄ Παπαϊωάννου)

Παναχαϊκή: Παπαδόπουλος (50΄Σαραντόπουλος), Καραμπινάς, Κεμενίδης, Ζευγαρίδης, Νικολάου, Λιάρος (76΄Λεγάτος) , Ρήγας, Μιχαλόπουλος, Στραβοπόδης, Δαβουρλής, Καπανδρίτης

ΑΕΚ: Κωνσταντινίδης, Κεφαλίδης, Βασιλείου, Μπαλόπουλος, Φρογουδάκης, Σκευοφύλακας (46΄ Σιμιγδαλάς), Καραφέσκος , Βεντούρης, Νικολαΐδης, Παπαϊωάννου, Σταυρίδης (46΄ Πομώνης)
Θεατές:14.000

Η κληρωτίδα χαμογελά στην ΑΕΚ και στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών καλείται να αντιμετωπίσει την AS la Jeunesse d’Esch από το Λουξεμβρούργο. Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1968 μπροστά σε 17 χιλιάδες θεατές στη Νέα Φιλαδέλφεια, η Ένωση αν και δυσκολεύεται περισσότερο απ’ όσο δείχνει το τελικό σκορ, καταβάλλει την οργανωμένη ομάδα του Ζιλμπέρ Λεγκράν με 3-0 χάρη στα γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου 3 λεπτά πριν τη συμπλήρωση του ημιώρου και των Κώστα Παπαγεωργίου και Γιώργου Καραφέσκου στο μαγικό τρίλεπτο 58′-60′ που οι Λουξεμβούργιοι τα είχαν χαμένα. Αποστολή εξετελέσθη και η ρεβάνς αποκτά διαδικαστικό χαρακτήρα.

18 Σεπτεμβρίου 1968 / ΑΕΚ-Ζενές Ες 3-0 / Διαιτητής: Φάμπιο Μόντι (Ιταλός)
(27′ Παπαϊωάννου, 58′ Παπαγεωργίου, 60′ Καραφέσκος πεν.)
ΑΕΚ: Μανιατέας, Συμιγδαλάς, Σοφιανίδης, Βασιλείου, Ιορδάνου, Σκευοφύλαξ (46′ Σταματιάδης), Καραφέσκος, Παπαϊωάννου, Σεβαστόπουλος, Παπαγεωργίου, Βεντούρης (46′ Σταθόπουλος)
Προπονητής: Μπράνκο Στάνκοβιτς
Ζενές Ες: Ρενέ Χόφμαν, Ντε Γκράβα, Μοροκούτι, Κάουφμαν, Τζόνι Χόφμαν, Χνάτοβ, Ζαν-Πιέρ Χόφμαν, Μοκίν, Ντι Τζένοβα, Λανγκέρ, Ντρουέ
Προπονητής: Ζιλμπέρ Λεγκράν

Η αγωνία στη ρεβάνς του Emile Mayrisch διατηρείται μόλις για 16 λεπτά όταν ο Παναγιώτης Βεντούρης ισοφαρίζει το γρήγορο γκολ του Τζόνι Χόφμαν και η ΑΕΚ ουσιαστικά εξασφαλίζει την πρόκριση. Το δεύτερο γκολ και πάλι από το Βεντούρη φέρνει την ΑΕΚ κοντά σε ένα μεγάλο και πολύτιμο πρώτο “διπλό” για την εποχή, οι παίκτες του Λεγκράν όμως βγάζουν εγωισμό και με αντεπίθεση διαρκείας παίρνουν την πύρρειο νίκη. Επιστροφή στην Αθήνα και αναμονή για τον επόμενο αντίπαλο.

2 Οκτωβρίου 1968 / Ζενές Ες-ΑΕΚ 3-2 / Διαιτητής: Γιόζεφ Χάνετ (Βέλγος)
(Ζαν-Πιέρ Χόφμαν 6′, Ντρουέ 40′, Λανγκέρ 77′ – Βεντούρης 16′, 33′)
Ζενές Ες: Ρενέ Χόφμαν, Κιντούς, Μοροκούτι, Κάουφμαν, Τζόνι Χόφμαν, Ζαν-Πιέρ Χόφμαν, Μοκίν, Ντι Τζένοβα, Λανγκέρ, Ντρουέ, Ρουφίνι
Προπονητής: Ζιλμπέρ Λεγκράν
ΑΕΚ: Μανιατέας, Συμιγδαλάς, Σοφιανίδης, Βασιλείου (8′ Σταθόπουλος), Ιορδάνου, Σκευοφύλαξ, Καραφέσκος, Παπαϊωάννου, Σεβαστόπουλος, Παπαγεωργίου, Βεντούρης
Προπονητής: Μπράνκο Στάνκοβιτς

Πλέον η δυσκολία για την ελληνική ομάδα είναι δυσθεώρητη αφού όλοι οι πιθανοί αντίπαλοι στον προημιτελικό, προξενούν έως και φόβο. Μίλαν (που κατέκτησε και το τρόπαιο), Άγιαξ, Σέλτικ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ραπίντ Βιένης, Μπενφίκα και οι περίφημοι Τσεχοσλοβάκοι της Σπαρτάκ Τρνάβα που κληρώνονται τελικά και ως αντίπαλοι της ομάδας του Στάνκοβιτς. Η ΑΕΚ έχει ρίξει όλο το βάρος στην Ευρώπη αφήνοντας στην άκρη το Πρωτάθλημα και όλοι κάνουν όνειρα για ακόμη μεγαλύτερη διάκριση. Πράγματι, η ΑΕΚ κατεβαίνει συγκεντρωμένη και προσηλωμένη στο στόχο της στο Antona Malatinského Stadion και κατορθώνει να φύγει από την Τσεχοσλοβακία με ένα σκορ που αφήνει ανοικτή την πρόκριση. Θα αντέξει στην πίεση των Τσεχοσλοβάκων και παρά τα δύο γκολ, θα βρει τον τρόπο να μείωσει και με το χρυσό γκολ του Νίκου Σεβαστόπουλου, κάνει όνειρα για ημιτελικό.

26 Φεβρουαρίου 1969 / Σπάρτακ Τρνάβα-ΑΕΚ 2-1 / Διαιτητής: Ζιλμπέρ Ντροζ (Ελεβετός)
(Γιάραμπεκ 25′, Καμπάτ 44′ – Σεβαστόπουλος 60′)
Σπαρτάκ Τρνάβα: Γκέρυκ, Γιάραμπεκ, Χαγκάρα (63′ Βαράντιν), Μάγερνικ, Καμπάτ, Ντομπίας, Χρουσέτσκι, Σβετς, Μαρτίνκοβιτς, Φάντελ (70′ Φάρκας), Κούνα
Προπονητής: Γιαν Χούτσκο
ΑΕΚ: Κωνσταντινίδης, Κεφαλίδης, Βασιλείου, Μπαλόπουλος, Σκευοφύλαξ, Σταματιάδης (46′ Βεντούρης), Σταθόπουλος, Καραφέσκος, Σεβαστόπουλος, Παπαϊωάννου, Νικολαΐδης
Προπονητής: Μπράνκο Στάνκοβιτς

Η ρεβάνς του Μαρτίου στην Αθήνα λαμβάνει εορταστικό χαρακτήρα. Η ΑΕΚ υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων τους Τσεχοσλοβάκους και δείχνει έτοιμη να ανταποκριθεί και σε αυτή τη νέα πρόκληση. Δυστυχώς θα δεχθεί ένα γρήγορο γκολ μετά το εικοσάλεπτο και θα αναγκαστεί να κυνηγάει το σκορ και να προσπαθεί να διασπάσει την πολυπρόσωπη “γραμμή Μαζινό” του Χούτσκο ο οποίος είχε φροντίσει να μάθει πολλά πράγματα για την ελληνική ομάδα και είχε κλείσει με τρεις παίκτες τον Παπαϊωάννου. Η ομάδα θα τα δώσει όλα, θα φτάσει πολύ κοντά στο όνειρο να στείλει το ματς στην παράταση και να διεκδικήσει τις πιθανότητες πρόκρισης που της αναλογούσαν, η μπάλα όμως δεν θα κάνει το χατήρι στον Κώστα Νικολαΐδη επτά λεπτά πριν το τέλος του αγώνα και θα φύγει σύριζα άουτ από το δεξί δοκάρι του Γκέρυκ. Η υπερηφάνεια για εκείνη την ΑΕΚ είναι ατέλειωτη, η παρουσία της στον κορυφαίο θεσμό υπήρξε ο φωτεινός πομπός για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο και ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις για τις μεγάλες επιτυχίες του δίνοντας πίστη και κουράγιο και στις υπόλοιπες ομάδες, όπως μαρτυρά και η εκπληκτική πορεία της ομάδας του Παναθηναϊκού δύο χρόνια αργότερα στον ίδιο θεσμό. Η Ένωση άγγιξε το όνειρο ενός ημιτελικού, σε μια ρομαντική εποχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο και με την παρουσία της ξεκίνησε να χτίζει την πολύ βαριά φανέλλα της στην Ευρώπη. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για τα μέλη εκείνης της ομάδας, η οποία έκανε ολόκληρη την Ελλάδα να μιλάει γι’ αυτήν.

12 Μαρτίου 1969 / ΑΕΚ-Σπαρτάκ Τρνάβα 1-1 / Διαιτητής: Κοντσέτο Λο Μπέλο (Ιταλός)
(Παπαϊωάννου 77′ – Σβετς 22′)
ΑΕΚ: Κωνσταντινίδης, Κεφαλίδης, Βασιλείου, Μπαλόπουλος, Σκευοφύλαξ, Σταματιάδης (46′ Συμιγδαλάς), Σταθόπουλος, Καραφέσκος (46′ Βεντούρης), Πομώνης, Παπαϊωάννου, Νικολαΐδης
Προπονητής: Μπράνκο Στάνκοβιτς
Σπαρτάκ Τρνάβα: Γκέρυκ, Γιάραμπεκ, Χαγκάρα, Μάγερνικ, Καμπάτ, Ντομπίας, Χρουσέτσκι, Σβετς, Μαρτίνκοβιτς, Άνταμετς, Κούνα (65′ Φάρκας)
Προπονητής: Γιαν Χούτσκο