Γιάννης Κανάκης
Γιάννης Κανάκης – (1949/1960)
Γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1927 στην Καβάλα και ξεκίνησε στις ακαδημίες “Ελπίδα” Καβάλας και στην συνέχεια μετακόμισε στην ΑΕ Καβάλας (γνωστή και ως “ΑΕΚ Καβάλας”). Στην αρχή της καριέρας του αγωνιζόταν στην αμυντική γραμμή.
Το 1949 έρχεται στην ΑΕΚ κατόπιν υπόδειξης του Κώστα Νεγρεπόντη. Μετακομίζει στην μεσοεπιθετική γραμμή και γίνεται βασικός και αναντικατάστατος παίζοντας ως “μέσα δεξιά” ή “μέσα αριστερά”, σε εποχές ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα (είναι χαρακτηριστικό ότι δούλευε στην ΔΕΗ παράλληλα με την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο). Δυνατός, ψυχωμένος, παθιασμένος αλλά και τεχνίτης ποδοσφαιριστής, με φοβερό σουτ, έγραψε την δική του ιστορία στην ΑΕΚ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αγαπήθηκε πάρα πολύ από τους φίλους της “Ένωσης”.
Ήταν ένας εκ των κορυφαίων παικτών της ομάδας στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’50, ενώ στην συνέχεια και με την έλευση στην ομάδα του Κώστα Νεστορίδη, αποτέλεσαν ένα εκπληκτικό αγωνιστικό “δίδυμο”. Κατέκτησε με τα κιτρινόμαυρα το κύπελλο του 1956 πετυχαίνοντας μάλιστα το φοβερό νικητήριο γκολ με δυνατό σουτ στον τελικό με τον Ολυμπιακό (ΑΕΚ-ΟΣΦΠ 2-1). Διετέλεσε κι αρχηγός της ομάδας (όταν αποχώρησε ο Μαρόπουλος το 1952).
Εγκατέλειψε την ενεργό δράση μεσούσης της περίοδου 1959/1960, έχοντας προλάβει να πετύχει ένα ιστορικό γκολ: στις 25 Οκτωβρίου του 1959 σκόραρε (κατά την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος) στο τρίτο λεπτό του αγώνα Εθνικός Πειραιώς – ΑΕΚ 0-1 και ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου που σκόραρε στην Α’ Εθνική. Πρόλαβε (για την σεζόν 1959/1960) να αγωνιστεί σε 6 αγώνες πρωταθλήματος της νεοσύστατης Α’ Εθνικής κατηγορίας πετυχαίνοντας και 2 γκολ. Στο ματς το β´ γύρου με τον Εθνικό Πειραιώς τιμήθηκε για την παρουσία του στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας πριν “κρεμάσει” τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Συνολικά με την ΑΕΚ είχε 176 επίσημους αγώνες και 69 τέρματα.
Αγωνίστηκε και 1 φορά με την Εθνική Ανδρών (σε φιλικό με την Γαλλία), ενώ ήταν διεθνής και με την Εθνική Ενόπλων.
Μετά το τέλος της καριέρας του ήταν πάντα κοντά στην αγαπημένη του ΑΕΚ και μάλιστα διετέλεσε επί σειρά ετών έφορος του ποδοσφαιρικού τμήματος. Χαρακτηριστικό επίσης το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της “μαύρης” σεζόν 2012/2013 (και σε ηλικία 86 ετών) εμφανίστηκε στα γραφεία της ΠΑΕ εκφράζοντας την αγωνία του και την αγανάκτησή του για το κατάντημα στο οποίο είχε πλέον φτάσει η ομάδα κατά την συγκεκριμένη περίοδο.
Το 1949 έρχεται στην ΑΕΚ κατόπιν υπόδειξης του Κώστα Νεγρεπόντη. Μετακομίζει στην μεσοεπιθετική γραμμή και γίνεται βασικός και αναντικατάστατος παίζοντας ως “μέσα δεξιά” ή “μέσα αριστερά”, σε εποχές ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα (είναι χαρακτηριστικό ότι δούλευε στην ΔΕΗ παράλληλα με την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο). Δυνατός, ψυχωμένος, παθιασμένος αλλά και τεχνίτης ποδοσφαιριστής, με φοβερό σουτ, έγραψε την δική του ιστορία στην ΑΕΚ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αγαπήθηκε πάρα πολύ από τους φίλους της “Ένωσης”.
Ήταν ένας εκ των κορυφαίων παικτών της ομάδας στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’50, ενώ στην συνέχεια και με την έλευση στην ομάδα του Κώστα Νεστορίδη, αποτέλεσαν ένα εκπληκτικό αγωνιστικό “δίδυμο”. Κατέκτησε με τα κιτρινόμαυρα το κύπελλο του 1956 πετυχαίνοντας μάλιστα το φοβερό νικητήριο γκολ με δυνατό σουτ στον τελικό με τον Ολυμπιακό (ΑΕΚ-ΟΣΦΠ 2-1). Διετέλεσε κι αρχηγός της ομάδας (όταν αποχώρησε ο Μαρόπουλος το 1952).
Εγκατέλειψε την ενεργό δράση μεσούσης της περίοδου 1959/1960, έχοντας προλάβει να πετύχει ένα ιστορικό γκολ: στις 25 Οκτωβρίου του 1959 σκόραρε (κατά την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος) στο τρίτο λεπτό του αγώνα Εθνικός Πειραιώς – ΑΕΚ 0-1 και ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου που σκόραρε στην Α’ Εθνική. Πρόλαβε (για την σεζόν 1959/1960) να αγωνιστεί σε 6 αγώνες πρωταθλήματος της νεοσύστατης Α’ Εθνικής κατηγορίας πετυχαίνοντας και 2 γκολ. Στο ματς το β´ γύρου με τον Εθνικό Πειραιώς τιμήθηκε για την παρουσία του στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας πριν “κρεμάσει” τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Συνολικά με την ΑΕΚ είχε 176 επίσημους αγώνες και 69 τέρματα.
Αγωνίστηκε και 1 φορά με την Εθνική Ανδρών (σε φιλικό με την Γαλλία), ενώ ήταν διεθνής και με την Εθνική Ενόπλων.
Μετά το τέλος της καριέρας του ήταν πάντα κοντά στην αγαπημένη του ΑΕΚ και μάλιστα διετέλεσε επί σειρά ετών έφορος του ποδοσφαιρικού τμήματος. Χαρακτηριστικό επίσης το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της “μαύρης” σεζόν 2012/2013 (και σε ηλικία 86 ετών) εμφανίστηκε στα γραφεία της ΠΑΕ εκφράζοντας την αγωνία του και την αγανάκτησή του για το κατάντημα στο οποίο είχε πλέον φτάσει η ομάδα κατά την συγκεκριμένη περίοδο.
Απεβίωσε στις 24/03/2016. Αιωνία του η μνήμη.
