Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1968 και ήταν ένας ποδοσφαιριστής που αποτέλεσε σημαντικό εργαλείο στο ρόστερ της ΑΕΚ για δώδεκα χρόνια.
Ξεκίνησε από τον Ενιππέα Ιτέας Καρδίτας και στην συνέχεια πήγε στον Α.Ο. Καρδίτσας, όπου αγωνίστηκε μέχρι το καλοκαίρι του 1990. Εκείνο το καλοκαίρι η ΑΕΚ βρισκόταν σε άθλια οικονομική κατάσταση με τον πρόεδρο της ομάδας Στράτο Γιδόπουλο να μην μπορεί ουσιαστικά να προχωρήσει σε μεταγραφές. Έτσι επιλέγει να κινηθεί σε “ρηχά νερά” και στα πλαίσια αυτής της τακτικής αποκτά έναν εντελώς άγνωστο τότε νεαρό ποδοσφαιριστή, τον Βάιο Καραγιάννη.
Ο προπονητής της ομάδας Ντούσαν Μπάγεβιτς δίνει πάντως άμεσα ευκαιρίες στον νεαρό αμυντικό, τοποθετώντας τον κυρίως στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ο Καραγιάννης δείχνει μεν μεγάλες ελλείψεις στο τεχνικό κομμάτι (ελλείψεις που ουσιαστικά δεν ξεπέρασε ποτέ κατά την διάρκεια της καριέρας του), αλλά από την άλλη μεριά δείχνει και κάποια ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά: φοβερό πάθος στο παιχνίδι του, δύναμη (παρότι σχετικά βραχύσωμος με ύψος 1,73) και διάθεση να ακούσει τις εντολές του προπονητή του και να δουλέψει. Τελικά καταφέρνει να καθιερωθεί στην ενδεκάδα της ομάδας και σιγά-σιγά εντυπωσιάζει κατά καιρούς, κυρίως με την αμυντική του συμπεριφορά: ιδιαίτερα μαχητικός και σκληροτράχηλος, γρήγορος κι ουσιαστικός αμυντικά, με τάσεις αυτοθυσίας στο παιχνίδι του, με πολύ καλό άλμα και με “ακροβατικές” ενέργειες στις κινήσεις του, αποτέλεσε μια πολύ αξιόπιστη λύση σε όλες τις θέσεις της άμυνας (κυρίως ως αριστερός μπακ αλλά και ως στόπερ κατά καιρούς αναλαμβάνοντας “man-to-man” επικίνδυνους αντιπάλους επιθετικούς). Αρνητικό στοιχείο στο παιχνίδι του από την άλλη μεριά, το γεγονός ότι πολλές φορές τα μαρκαρίσματα του ξέφευγαν από τα όρια του επιτρεπτού με αποτέλεσμα να δέχεται συχνότατα κίτρινες αλλά κάποιες φορές και κόκκινες κάρτες. Ήταν βασικός στην ΑΕΚ μέχρι το 1994 (όταν και καθιερώθηκε πλέον σαν αριστερός μπακ-χαφ στην ομάδα ο Μιχάλης Κασάπης), αλλά και στην συνέχεια είχε πολλές συμμετοχές άλλοτε ως βασικός κι άλλοτε ως εναλλακτική λύση. Ιστορία έγραψαν αρκετές μονομαχίες του με τον Δημήτρη Σαραβάκο του Παναθηναικού, ενώ πολύ καλά τα είχε πάει κι απέναντι στον μεγάλο Ρομάριο στο παιχνίδι ΑΕΚ-Αιντχόφεν 1-0 για το κύπελλο πρωταθλητριών της περιόδου 1992/93.
Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Βάιου Καραγιάννη η συμμετοχή του στο μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994. Συνολικά στην εθνική ομάδα είχε 8 συμμετοχές, ενώ με την ΑΕΚ είχε μέχρι το 2002 195 αγώνες πρωταθλήματος χωρίς πάντως να σκοράρει(!). Με την “Ένωση” κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1992,1993,1994), 4 κύπελλα (1996,1997,2000,2002) κι 1 σούπερ καπ (1996).
Μετά την ΑΕΚ αγωνίστηκε στον Ποσειδώνα Πειραιά (2002/03) και στην συνέχεια έκλεισε την καριέρα του επιστρέφοντας στην Καρδίτσα για την Αναγέννηση Καρδίτσας (2003/06).
Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική, έχοντας μεταξύ άλλων θητεύσει στον πάγκο της Αναγέννησης Καρδίτσας, με την ομάδα του μάλιστα να έχει για ένα διάστημα συνεργασία με την ΠΑΕ ΑΕΚ.