Ανδρέας Παπαεμμανουήλ – (1969/1972)

Ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ γεννήθηκε στις 18/2/1939 στο Νέο Φάληρο. Ήταν το 9ο παιδί μιας οικογένειας στην οποία υπήρχαν 10 αδέλφια, 7 κορίτσια και τρία αγόρια τα οποία έγιναν και οι τρείς ποδοσφαιριστές. Ο μεγαλύτερος ήταν ο Πέτρος που έπαιξε σε μικρές ομάδες και σταμάτησε νωρίς από προβλήματα υγείας, ενώ ο τρίτος, ο Γιώργος, έπαιξε ένα χρόνο και στον Ολυμπιακό.
Η γειτνίαση του σπιτιού της οικογένειας με το γήπεδο Καραϊσκάκη καθιστούσε εύκολη την παρακολούθηση του μικρού Ανδρέα στις αλάνες της γειτονιάς από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. Το 1952 σε ηλικία 14 ετών αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα του Πειραϊκού και μετά από 3 χρόνια στα 17 του το όνομα του αρχίζει έντονα να συζητιέται στον Πειραιά ενώ οι φιλικές σχέσεις του Πειραϊκού με τον Ολυμπιακό δεν αφήνουν αμφιβολίες για την οσονούπω ένταξη του στους ερυθρόλευκους. Αν και είχε εκφραστεί κολακευτικά γι’ αυτόν ο Ανδρέας Μουράτης και ο εργοδότης του πατέρα του, ο υφαντουργός Κώστας Βελισσαρόπουλος τον πίεζε να πάει τον μικρό στον Ολυμπιακό, η επίσκεψη στο σπίτι της οικογένειας των παραγόντων του Παναθηναϊκού Ασπρογέρακα και Ματζεβελάκη έπαιξε καταλυτικό ρόλο με συνέπεια το 1958 ο Παπαεμμανουήλ σχεδόν να απαχθεί από τον Αντώνη Ματζεβελάκη και να υπογράψει στον ΠΑΟ παίρνοντας 7 χιλιάδες δραχμές ενώ 100 χιλιάδες δραχμές μπήκαν στο ταμείο του Πειραϊκού.
Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε μέχρι το 1969 συμπληρώνοντας 196 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα με 80 γκολ, 17 συμμετοχές στο Κύπελλο Ελλάδας και 13 συμμετοχές με 1 γκολ στα Ευρωπαϊκά ματς. Με τους “πράσινους” κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ελλάδας ενώ παραμένει ο μοναδικός παίκτης που έχει σημειώσει χατ-τρικ σε αγώνα μεταξύ των “αιωνίων”.
Διακρινόταν για την απίστευτη ταχύτητα και για το φαρμακερό του σουτ. Απόρροια των ικανοτήτων του αυτών ήταν και τα προσωνύμια “Κούνελος” και “Παπακανόνης” που απέκτησε στην καριέρα του.
Το 1969 εκτυλίχθηκε μια πολύ παράξενη ιστορία. Την διοίκηση της ομάδας του ΠΑΟ είχε αναλάβει η τριανδρία των Κίτσιου, Πηλιχού και Μπραβάκου που ήταν αξιωματικοί του στρατού και τους είχε ορίσει η κυβέρνηση της Χούντας, κάτι που είχε κάνει σε όλες τις ομάδες. Τότε άρχισαν τις μαζικές εκκαθαρίσεις από τον σύλλογο με αιτιολογία τον χαρακτηρισμό κάποιων παικτών -ανάμεσα τους και ο Παπαεμμανουήλ- σαν “προδότες” και “πουλημένοι” για την απώλεια του τίτλου το 1968 από την ΑΕΚ. Μετά από ένα σύντομο διάστημα απομόνωσης και ατομικής προπόνησης ο Παπαεμμανουήλ έπαιξε για έξι μήνες στην Αυστραλία σε ομάδα Ελληνικής ιδιοκτησίας στο Κάντενμπερυ και επέστρεψε στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 1969. Υπέγραψε στον Ίκαρο Νέας Ιωνίας αλλά με παρέμβαση του Κλεάνθη Μαρόπουλου στον τότε ΓΓΑ Ασλανίδη, ακυρώθηκε το δελτίο και υπέγραψε στην ΑΕΚ για 100 χιλιάδες δραχμές.
Στην ΑΕΚ πλαισίωσε τους Παπαϊωάννου και Κ. Νικολαΐδη στην επιθετική τριπλέτα και κατέγραψε 58 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα με 5 γκολ, 11 συμμετοχές στο Κύπελλο Ελλάδας με 14 γκολ καθώς και 1 Ευρωπαϊκή συμμετοχή. Κατέγραψε ρεκόρ σκοραρίσματος στις 13/9/1970 σε αγώνα Κυπέλλου απέναντι στην ασθενέστατη Κηπούπολη όταν σκόραρε τα 7 από τα 20 συνολικά τέρματα της ΑΕΚ.
Με την ΑΕΚ κατέκτησε το Πρωτάθλημα της περιόδου 1970-71.
Έχει φορέσει 16 φορές την φανέλλα της Εθνικής Ανδρών σημειώνοντας 7 γκολ.
Όταν το 1972 σταμάτησε από την ΑΕΚ αποχωρώντας ταυτόχρονα από την ενεργό δράση ακολούθησε καριέρα προπονητή. Ξεκίνησε στην ομάδα της Άρτας όπου παρέμεινε για 6 χρόνια. Ακολούθησαν η Κέρκυρα, ο Τυνησιακός, η Καλλιθέα και ο Φωστήρας. Το 1980 πέρασε για 6 μήνες από τον πάγκο του Παναθηναϊκού καταγράφοντας στο ενεργητικό του την νίκη με 4-2 επί της Γιουβέντους στη Λεωφόρο. Από το 1992 μέχρι το 2002 διετέλεσε Ομοσπονδιακός προπονητής των Εθνικών ομάδων Παίδων, Νέων και Ελπίδων.

Από τις αρχές του 2020 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή την 1η Μαρτίου 2020 σε νοσοκομείο του Αμαρουσίου.