Νίκος Σταθόπουλος (1963/1974)

Οι νεότεροι έχουν συνδυάσει τη θέση του αριστερού μπακ στην ΑΕΚ με το Μιχάλη Κασάπη, δεν πρόλαβαν όμως το μεγάλο Νίκο Σταθόπουλο. Ο γεννημένος στις 22 Νοεμβρίου 1943 (κατά συνθήκην) αριστερός οπισθοφύλακας ήταν το πιο μοντέρνο αριστερό μπακ στην Ελλάδα από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 που ξεκίνησε την καριέρα του μέχρι τη δύση της που ήρθε κάπως άκομψα από την ανανέωση που αποφάσισαν ο Λουκάς Μπάρλος με το Φράντισεκ Φάντρονκ το 1974. Ουσιαστικά επρόκειτο για έναν αριστερό μέσο, με σπάνια τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα και σέντρα, ο οποίος αγωνιζόταν στο αριστερό άκρο της άμυνας εξ αιτίας του φύσει επιθετικού παιχνιδιού της ΑΕΚ. Από τα 20 του στο Δικέφαλο, πρόσφερε τα μέγιστα, υπήρξε πιονιέρος για τη θέση και πολύ μπροστά από την εποχή του ποδοσφαιρικά, αφού ήταν από τα ελάχιστα μπακ με ασσίστ και γκολ στο ρεπερτόριό τους. Ασφαλώς διεθνής με την ανδρών, παρότι είχε να αντιμετωπίσει το συναγωνισμό του Αγγελή του Ολυμπιακού, συμπλήρωσε 17 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα και δίδαξε το overlap σε εποχές που ήταν άγνωστη έννοια για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πανηγύρισε 3 Πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ (1963, 1968,1971) 2 Κύπελλα (1964, 1966) και το Super Cup του 1971. Βασικό στέλεχος της ομάδας που κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο βαλκανικό Κύπελλο του 1967, χάνοντας σε σύνολο 9 παιχνιδιών, μόνο στον τελικό της διοργάνωσης από τη νικήτρια του θεσμού Φενέρ.