Πέτρος Σταματελόπουλος (1957-1965)

Γεννήθηκε στη Νέα Ερυθραία στις 19 Μαρτίου 1934 και ο πατέρας του Γιώργος ήταν Κωνσταντινουπολίτης.
Σε ηλικία 18 ετών τον Δεκέμβριο του 1952 υπέγραψε δελτίο στον Πανερυθραϊκό με τον οποίο έκανε ντεμπούτο στις 3/1/1953 σε φιλικό αγώνα απέναντι στον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, όπου και σκόραρε το δεύτερο γκολ της νίκης με 0-3 της ομάδας του αν και αγωνιζόμενος σαν αριστερός μπακ.
Αγωνίστηκε στον Πανερυθραϊκό μέχρι το 1955 συμμετέχοντας σε 29 αγώνες και σημειώνοντας 1 γκολ. Το καλοκαίρι του 1955 υπέγραψε δελτίο στον Απόλλωνα Αθηνών χωρίς την συγκατάθεση του Πανερυθραϊκού με αποτέλεσμα την συνήθη για την εποχή τιμωρία με διετή αποκλεισμό. Μετά το τέλος της περιόδου 1955-56 ήρθε σε συμφωνία με την διοίκηση του Πανερυθραϊκού και επέστρεψε στην ομάδα αγωνιζόμενος με αυτήν μέχρι το 1959 σε 67 αγώνες και σημειώνοντας 3 γκολ. Η περίοδος αυτή αποτελεί την “χρυσή εποχή” της ομάδας του Πανερυθραϊκού που είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο για πρώτη φορά στην Α2 Κατηγορία Αθηνών.
Το 1957 ο Σταματελόπουλος υπηρετεί την θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό και αγωνίζεται με την ομάδα του Ναυτικού η οποία αναδεικνύεται Πρωταθλήτρια Ενόπλων Δυνάμεων. Τον ίδιο χρόνο επιλέγεται στη Μικτή Αθηνών και συμμετέχει ως αρχηγός της ομάδας στις 26 Μαϊου 1957 στον εκτός έδρας αγώνα και τη νίκη με 0-2 απέναντι στην Μικτή Λειβαδιάς.
Ποδοσφαιριστής με μεγάλο ταλέντο, απίστευτη δύναμη και καλή τεχνική, χρησιμοποιώντας και τα δύο πόδια, “κατείχε” τον άτυπο τίτλο της “δυνατότερης εκτέλεσης πλαγίου άουτ” της εποχής. Η αντίθεση του με τους σκληροτράχηλους και άτεχνους οπισθοφύλακες της εποχής του τον έκανε να ξεχωρίζει τεχνικά μέσα στο γήπεδο προκαλώντας τον θαυμασμό των φιλάθλων. Οι εμφανίσεις του προσέλκυσαν το ενδιαφέρον Παναθηναϊκού και ΑΕΚ ενώ αναθέρμαναν και το παλαιό ενδιαφέρον του Απόλλωνα Αθηνών. Στην προσπάθεια των τριών ομάδων να τον εντάξουν στη δύναμη τους ο Παναθηναϊκός είχε σύμμαχο τον Ι. Σίμο προπονητή της ομάδας του Πολεμικού Ναυτικού και η ΑΕΚ τον διακαή πόθο του Σταματελόπουλου να φορέσει την φανέλλα της ομάδας της γενέτειρας του πατέρα του Κωνσταντινούπολης.
Ο Χάρι Αουρέτνικ αντιλαμβάνεται την ποδοσφαιρική του αξία και συνηγορεί αμέσως στην απόκτηση του και ο Πέτρος Σταματελόπουλος υπογράφει στην Ένωση στις 3 Αυγούστου 1959 με αντάλλαγμα 100.000 δραχμές και την παραχώρηση πέντε παικτών της Β’ ομάδας στον Πανερυθραϊκό. Ντεμπουτάρει με την Κιτρινόμαυρη φανέλλα στις 2/9/1959 στην φιλική νίκη με 7-0 απέναντι στην Α.Ε. Ελευθερούπολης μπαίνοντας σαν αλλαγή στη θέση του Θανάση Τσαγγάρη.
Αγωνίστηκε στην ΑΕΚ μέχρι το καλοκαίρι του 1963 καταγράφοντας σε αγώνες Πρωταθλήματος στην περίοδο 1959-60 3 συμμετοχές, στην περίοδο 1960-61 16 συμμετοχές, στην περίοδο 1961-62 11 συμμετοχές και στην περίοδο 1962-63 4 συμμετοχές ενώ είχε και 10 συμμετοχές σε αγώνες για το Κύπελλο Ελλάδας. Ο Σταματελόπουλος αγωνίστηκε και σε πλήθος φιλικών αγώνων με χαρακτηριστικότερες τις συμμετοχές του στα διεθνή φιλικά της ΑΕΚ με Παρτιζάν, Φλαμένκο και Σάντος, όπως και στους αγώνες που έδωσε η Ένωση στην Κύπρο τον Μάϊο του 1962 με Απόλλωνα Λεμεσού, Ανόρθωση και Ομόνοια. Στις 28 Ιουλίου 1961 στο φιλικό ματς απέναντι στην Σάντος αγωνίστηκε σε όλο το 90λεπτο και εξέπληξε με την απόδοση του “κλειδώνοντας” τον διεθνή Βραζιλιάνο αριστερό εξτρέμ Πέπε, τότε αποκαλούμενο και “λευκό Πελέ”. Φόρεσε για τελευταία φορά την φανέλλα με τον Δικέφαλο Αετό στις 15/5/1963 στην εντός έδρας νίκη επί του Πανιωνίου με 2-0.
Κατέκτησε με την ΑΕΚ το Πρωτάθλημα Ελλάδας της περιόδου 1962-63.
Τον Αύγουστο του 1963 μεταγράφηκε στην Παναχαϊκή με την οποία αγωνίστηκε για μια σαιζόν καταγράφοντας 19 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας.
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ασχολήθηκε με την προπονητική εργαζόμενος σε ομάδες μικρών κατηγοριών όπως οι Λαυρεωτική (1970-72), Αθηναϊκός (1973-74), Υμηττός (1975-76), Άφοβος (1976-77), Παλληνιακός (1978-79), Πλάτωνας (1980), Ελπιδοφόρος (1980-81), ΑΟ Άνοιξη (1983-84) και Παλλαυρεωτική (1995-96).
Στις 4 Ιουλίου 2011, σε ηλικία 77 ετών έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στη σύζυγο του Μαρίνα και τις κόρες του Μαργαρίτα και Κατερίνα.